Ξεσηκωμός!

ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΧΙ ΑΠΟΨΕ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ.

Θα μιλήσει στις 9 μ.μ.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα παραβρεθεί και θα χαιρετήσει [21:00] στη σημερινή μεγάλη συγκέντρωση – συναυλία του «Όχι» στο Σύνταγμα, σύμφωνα με σχετική κυβερνητική ενημέρωση.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΝΑΙ

Κυνική ομολογία Άδωνι: Εγώ πρότεινα στους Γερμανούς να κλείσουν τις τράπεζες για να χρεοκοπήσει η χώρα!

«Θα ήταν καλύτερα τώρα να εισαχθεί έλεγχος κεφαλαίων και να αφήσουμε τη χώρα να χρεοκοπήσει και σε αυτή τη βάση, θα μπορούσαμε να πετύχουμε μια λογική συμφωνία με τους δανειστές». Αυτή ήταν η εναλλακτική πρόταση που κατέθεσε στους εκπροσώπους των δανειστών μέσω του γερμανικού περιοδικού Focus Online, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης στην συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στις 23 Ιουνίου έριξε στο τραπέζι, μια «δραστική και συνεπή» όπως χαρακτήρισε το περιοδικό την ιδέα, και δεν χρειάστηκε να περάσει ούτε μια εβδομάδα ώστε να αποδειχθεί πως απευθυνόταν σε ένα πολιτικό και οικονομικό ακροατήριο που είχε δρομολογήσει ήδη τα capital controls και την ασφυξία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα ο βουλευτής της Ν.Δ. απευθύνει έκκληση μέσω του γερμανικού περιοδικού προς τους δανειστές – και ενώ η διαπραγμάτευση βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού – να «μην αποδεχθούν τη λίστα του Τσίπρα σε καμία περίπτωση».
Ο πολιτικός που τα τελευταία χρόνια δεν ανέχθηκε να του κλέψει την δόξα των απολύσεων κανένας Τόμσεν και κανένα ΔΝΤ, μπορεί πλέον να υπερηφανεύεται πως αυτός πρώτος πρότεινε το «κλείσιμο των τραπεζών» ώστε να χρεοκοπήσει η χώρα υποστηρίζοντας μια «ελεγχόμενη εθνική χρεοκοπία» (Kontrollierte Staatspleite) και να μην επιτρέψει σε κανέναν Σόιμπλε και σε κανέναν Ντάισελμπλουμ να πιστωθούν τα capital controls για τα οποία σήμερα κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση. Γιατί το σχέδιο του Άδωνι δεν έτυχε, αλλά πέτυχε.
Τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος. Το αν θα ολοκληρωθεί τελικά η εναλλακτική του ιδέα είναι κάτι που θα το κρίνει με την ψήφο του ο ελληνικός λαός γνωρίζοντας όμως το ονοματεπώνυμο αυτών που παίζουν παιχνίδια χρεοκοπίας πίσω από την πλάτη του.

http://toideologio.gr/?p=1403

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΝΤΑΒΙΑ

Κυκλοφόρησε κείμενο υπογραφών αιρετών από όλη την Ελλάδα υπέρ του ΟΧΙ.

Πρόκειται για όσους αιρετούς είναι επίσημοι και με βούλα ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ - ΜΕΛΗ ΣΥΝΙΣΤΩΣΩΝ  και όχι ΑΠΛΟΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ που στηρίζουν το ΟΧΙ από άποψη και χωρις κομματική υποχρέωση.

Από το Χαλάνδρι - αν δεν ήταν έτσι - θα μπορούσαν να είχαν  υπογράψει τουλάχιστον  άλλοι δύο νυν δημοτικοί σύμβουλοι. Αλλά δεν είναι της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και δεν θένε τα κομματόσκυλα. Προτάσσουν το προσωπικό τους πολιτικό συμφέρον.

Κάποιοι έχουν ιδιοκτησιακή αντίληψη για τους παλλαϊκούς αγώνες.

Δεν θα τους ξεσυνεριστούμε τέτοιες ώρες μάχης.

 Άλλωστε δε νομίζω ότι οι Χαλανδραίοι και κυρίως οι λίγοι που μας ψήφισαν περίμεναν το κείμενο με τις εκατοντάδες υπογραφές για να κατανοήσουν σε ποιο στρατόπεδο έχουμε ταχθεί από το 2010 ακόμα, ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ.

Δεν με αφορά, ούτε με αγγίζει προσωπικά, ούτε αφορά καν την μικρή μας δημοτική παράταξη η συμπεριφορά τους.

Μας αφορά όμως  ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ  ΠΟΛΛΟΙ  ΑΛΛΟΙ πρώην και νυν αιρετοί και στελέχη της τοπικής κοινωνίας - ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΊΤΙΚΩΝ ΑΠΟΧΡΩΣΕΩΝ, από όλο το πολιτικό φάσμα με τους οποίους επικοινωνoύμε,  άνθρωποι του πολιτισμού με ΜΑΚΡΌΧΡΟΝΗ ιστορία στην τοπική κοινωνία, που εχθές ήταν ΕΚΕΙ, στην πλατεία Χαλανδρίου ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα, μας πλησίασαν παραπονούμενοι για συμπεριφορές ΟΥΓΚΑΝΩΝ απέναντί τους και εκφράζοντας μας την διαθεσιμότητά και την πρόθεσή τους  να αξιοποιηθούν  σε μια ΠΑΛΑΪΚΗ και ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΗ επιτροπή στήριξης του ΟΧΙ, χωρίς να μπορούμε να το υλοποιήοσυμε αυτό.
Της στήριξης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που δεν ανήκει στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και τον Ρούσσο.

Αλλά .... δεν ...  (Περισσότερα την Δευτέρα)

ΥΓ: Κάποιοι ΔΕΞΙΟΙ παρευρισκόμενοι μου σχολίασαν εχθές στην εκδήλωση: "Εμείς δεν είμαστε αριστεροί, δηλαδή το ΟΧΙ είναι μόνο γαι τους αριστερούς;"

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να τους απαντήσω τίποτα καλύτερο από την ΤΟΠΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ της ΟΜ Χαλανδρίου και της κρατούσας σε αυτή αντίληψη.

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ!

ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ Ο ΣΟΥΛΤΣ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ.

ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ, ΞΕΚΟΥΡΔΙΣΤΕΣ ΚΟΥΔΟΥΝΕΣ.

Ειδικοί του ΟΗΕ χαιρετίζουν το δημοψήφισμα

Οι ειδικοί του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών επισήμαναν ότι κρίνονται πολλά περισσότερα από τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας.

Οι ειδικοί του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλωσόρισαν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να αποφασιστεί μέσω μιας δημοκρατικής διαδικασίας το πώς θα επιλυθεί η οικονομική κρίση στην Ελλάδα χωρίς να επιδεινωθεί η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι ανεξάρτητοι ειδικοί του ΟΗΕ για την προώθηση της δημοκρατικής και δίκαιης διεθνούς τάξης, Άλφρεντ ντε Σάγιας, και για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη διεθνή αλληλεγγύη, Βιρτζίνια Ντάνταν, επισήμαναν ότι κρίνονται πολλά περισσότερα από τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας, επανερχόμενοι στην προειδοποίηση που είχε κάνει ο ανεξάρτητος ειδικός του ΟΗΕ για το εξωτερικό χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι.

Όλοι οι θεσμοί και οι μηχανισμοί προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα έπρεπε να καλωσορίσουν το ελληνικό δημοψήφισμα ως μια εύγλωττη έκφραση της αυτοδιάθεσης του ελληνικού λαού βάσει του άρθρου 1 του Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και κατ' εφαρμογή του άρθρου 25 του Συμφώνου για τη συμμετοχή στα κοινά, ανέφεραν.

Οι ανεξάρτητοι ειδικοί χαρακτηρίζουν απογοητευτικό το γεγονός ότι το ΔΝΤ και η ΕΕ απέτυχαν να καταλήξουν σε μια λύση που δεν θα απαιτούσε επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας με αναδρομική ισχύ. Ορισμένοι ηγέτες εξέφρασαν δυσαρέσκεια για την ιδέα της διεξαγωγής ενός δημοψηφίσματος. Γιατί; Τα δημοψηφίσματα ανήκουν στις καλύτερες παραδόσεις της δημοκρατικής διακυβέρνησης, προσθέτουν.

Κανείς δεν θα μπορούσε να περιμένει από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να αποκηρύξει τις δεσμεύσεις του στο λαό που τον εξέλεξε με μια ξεκάθαρη εντολή να διαπραγματευθεί μια δίκαιη λύση η οποία δεν θα αποδιαρθρώσει την ελληνική δημοκρατία και δεν θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερη ανεργία και κοινωνική μιζέρια.

Η συνθηκολόγηση σε ένα τελεσίγραφο που επέβαλε περαιτέρω μέτρα λιτότητας στους πολίτες της Ελλάδας θα αντέβαινε την δημοκρατική εμπιστοσύνη που επέδειξε το εκλογικό σώμα στον Έλληνα πρωθυπουργό, επισημαίνουν ακόμη οι Ντε Σάγιας και Ντάνταν. Εκ φύσεως κάθε κράτος έχει την ευθύνη να προστατεύει την ευημερία όλων των προσώπων που ζουν εντός της δικαιοδοσίας του, και αυτό συμπεριλαμβάνει δημοσιονομική εθνική κυριαρχία και περιθώρια όσον αφορά τη χάραξη πολιτικής, τα οποία δεν μπορούν να καταπατώνται από εξωτερικούς παράγοντες-κράτη, διακρατικούς οργανισμούς ή πιστωτές, προσθέτουν.

Το Άρθρο 103 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ προβλέπει ότι οι διατάξεις του υπερισχύουν όλων των άλλων διεθνών συμφωνιών, επομένως καμιά συμφωνία ή δανειακή σύμβαση δεν μπορεί να αναγκάσει μια χώρα να παραβιάσει τα ατομικά, τα πολιτιστικά, τα οικονομικά, τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα του πληθυσμού της, ούτε μπορεί μια δανειακή σύμβαση να αναιρεί την εθνική κυριαρχία ενός κράτους, υπογραμμίζουν οι δύο ανεξάρτητοι ειδικοί του ΟΗΕ.

Κάθε συμφωνία που προϋποθέτει μια τέτοια παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του εθιμικού διεθνούς δικαίου είναι contra bonos mores, δηλαδή χωρίς ισχύ και εγκυρότητα βάσει του άρθρου 53 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, προσθέτουν.
Το εξωτερικό χρέος δεν είναι δικαιολογία για τον υποβιβασμό ή την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπενθυμίζουν.

Το 2013, ο ανεξάρτητος ειδικός του ΟΗΕ για το εξωτερικό χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα είχε τονίζει ότι τα μέτρα λιτότητας που είχαν υιοθετηθεί για την εξασφάλιση επιπρόσθετης χρηματοδότησης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχαν σπρώξει την ελληνική οικονομία στην ύφεση και είχαν γενικά υπονομεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως τα οικονομικά, τα κοινωνικά και τα πολιτιστικά δικαιώματα.

Είναι καιρός η διεθνής κοινότητα να δείξει αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό, να σεβαστεί τη δημοκρατική του βούληση όπως εκφράζεται σε ένα δημοψήφισμα, να τον βοηθήσει ενεργά σε αυτή την οικονομική κρίση, η οποία προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από εκείνη της περιόδου 2007-2008, για την οποία η Ελλάδα δεν είχε καμιά ευθύνη, πρόσθεσαν οι Άλφρεντ ντε Σάγιας και Βιρτζίνια Ντάνταν.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΝΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΜΩΡΗ ΚΟΥΛΗ .....

H ΜεγάλΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΟΧΙ – Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ – 7:30 μ.μ.

Παρασκευή 3 Ιουλίου στο Σύνταγμα - 7:30 μ.μ.
H Μεγάλη Συγκέντρωση του ΟΧΙ – Η Μεγάλη Γιορτή του Λαού
Παρασκευή 3 Ιουλίου στο Σύνταγμα - 7:30 μ.μ.

Απαντάμε στο σκηνικό φόβο που θέλουν να επιβάλουν με τα τραγούδια μας, με τη δυνατή φωνή μας.
Μεγάλη συναυλία την Παρασκευή στο Σύνταγμα.
Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά:
Ρίτα Αντωνοπούλου
Ελένη Βιτάλη
Ηρώ
Χρήστος Θηβαίος
Κώστας Θωμαϊδης
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Σωκράτης Μάλαμας
Αφροδίτη Μάνου
Γιώργος Μεράντζας
Θάνος Μικρούτσικος
Χαϊνηδες
Ραλία Χρηστίδου
Την εκδήλωση ανοίγει ο Γιώργος Κιμούλης, παρουσιάζει ο Πασχάλης Τσαρούχας.
Στο Δημοψήφισμα της Κυριακής με το περήφανο «ΟΧΙ» γράφουμε Ιστορία.
Λέμε το «ΟΧΙ» της ζωής μας για να νικήσει η ζωή.
H Μεγάλη Συγκέντρωση του ΟΧΙ – Η Μεγάλη Γιορτή του Λαού
Παρασκευή 3 Ιουλίου στο Σύνταγμα - 7:30 μ.μ.
ΟΧΙ
Για την Ελλάδα της Αξιοπρέπειας
Για την Ευρώπη της Δημοκρατίας

 syrizahalandriou

«Ήρθε η ώρα του μεγάλου ΟΧΙ»: Περισσότεροι από 200 άνθρωποι του πολιτισμού ψηφίζουν «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα

Με σύνθημα: «Ήρθε η ώρα του μεγάλου ΟΧΙ», σημειώνεται στο κείμενο της Επιτροπής Πολιτισμού για την Υπεράσπιση του ΟΧΙ, ότι «o Ελληνικός λαός την επόμενη Κυριακή στο δημοψήφισμα λέει ΟΧΙ:

-στις προτάσεις των δανειστών που προβλέπουν απάνθρωπα μέτρα λιτότητας-
-στα μνημόνια εξάρτησης και υποτέλειας του ελληνικού λαού
-στην διαρκή εξαθλίωση, ανεργία, φτώχεια
-στην κατάργηση της ελεύθερης βούλησης ενός λαού να επιλέγει το παρόν και το μέλλον του
-στην αποικιοκρατική αντίληψη των δανειστών.
-στην ταπείνωση ενός ολόκληρου λαού από Τρόικα.
-στα τελεσίγραφα και στους εκβιασμούς των δανειστών.
-στην καταδίκη της επόμενης γενιάς.
-στην Ευρώπη των λίγων και ισχυρών.
-στον φόβο.

Λέει ΟΧΙ γιατί είναι ο μόνος τρόπος να υπερασπιστεί τη Δημοκρατία και τη λαϊκή του κυριαρχία. Ζητάμε τη στήριξη όλων των Ευρωπαίων πολιτών που πιστεύουν στη Δημοκρατία, για μια Ευρώπη των λαών, της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης. Λέμε ΟΧΙ, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να πούμε ΝΑΙ στη ΖΩΗ. ΝΑΙ στην Ευρώπη των λαών, της Αλληλεγγύης και της Ειρήνης. Την ΚΥΡΙΑΚΗ ψηφίζουμε ΟΧΙ για την αξιοπρέπειά μας».
Το μήνυμα υπέρ του «Όχι», υπογράφουν σκηνοθέτες, ηθοποιοί, ερμηνευτές, μουσικοί και εν γένει προσωπικότητες από όλους τους τομείς του πολιτισμού:
Νίκος Κούνδουρος (σκηνοθέτης), Νένα Βενετσάνου (τραγουδίστρια), Βασίλης Παπακωνσταντίνου (τραγουδιστής), Τάνια Τσανακλίδου (τραγουδίστρια), Μίρκα Παπακωνσταντίνου (ηθοποιός), Αφροδίτη Μάνου (τραγουδοποιός-ερμηνεύτρια), Λάκης Χαλκιάς (τραγουδιστής), Ματούλα Ζαμάνη (τραγουδίστρια), Θοδωρής Αμπαζής (σκηνοθέτης-αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής Εθνικού Θεάτρου),
Υρώ Μανέ (ηθοποιός), Χάρρυ Κλυνν, Ντίνα Κώνστα (ηθοποιός), Μαρία Καβογιάννη (ηθοποιός), Αργύρης Ξάφης (ηθοποιός), Κλέων Γρηγοριάδης (ηθοποιός), Λένα Πλάτωνος (μουσικός), Κώστας Καλδάρας (συνθέτης), Γεράσιμος Γεννατάς (ηθοποιός), Γιάννης Ζουγανέλης (ηθοποιός), Τζένη Δριβάλα (σοπράνο), Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος (συνθέτης-στιχουργός-μουσικός παραγωγός), Σταμάτης Κραουνάκης (συνθέτης) Γιώργος Χρανιώτης (ηθοποιός), Σοφία Παπάζογλου (τραγουδίστρια), Τζόυς Ευείδη (ηθοποιός), Κυριάκος Κατζουράκης (εικαστικός),
Μηνάς Χατζησάββας (ηθοποιός), Χάρης Γρηγορόπουλος (ηθοποιός), Γεράσιμος Σκιαδαρέσης (ηθοποιός), Σταύρος Ζαλμάς (ηθοποιός), Όμηρος Πουλάκης (ηθοποιός), Βέτα Μπετίνη (ηθοποιός), Γιώργος Χασάπογλου (συγγραφέας), Αλεξάνδρα Παυλίδου (ηθοποιός), Ρήγας Αξελός (ηθοποιός), Νίκος Σούλης (σκηνοθέτης), Λαοκράτης Βάσσης (φιλόλογος-συγγραφέας), Μάνια Παπαδημητρίου (ηθοποιού), Πηνελόπη Πιτσούλη (ηθοποιός), Κάτια Γέρου (ηθοποιός), Αθήνα Τσιλίρα (ηθοποιός), Τάκης Βαμβακίδης (ηθοποιός), Αννίτα Δεκαβάλλα (Θέατρο Εξαρχείων),
Θέμης Μουμουλίδης (σκηνοθέτης), Θέμης Ανδρεάδης (τραγουδοποιός), Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος (σκηνοθέτης), Γιάννης Μποσταντζόγλου (ηθοποιός), Σάρα Γανώτη (ηθοποιός-σεναριογράφος), Μαρία Κεχαγιόγλου (ηθοποιός), Καίτη Κωνσταντίνου (ηθοποιός), Λέανδρος Πολενάκης (συγγραφέας), Τζίνα Πολίτη (πανεπιστημιακός), Λαέρτης Βασιλείου (ηθοποιός), Σοφία Βογιατζάκη (ηθοποιός), Χάρης Μαυρουδής (ηθοποιός), Μανόλης Μαυροματάκης (ηθοποιός), ‘Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους (ηθοποιός), Κώστας Φαλελάκης (ηθοποιός),
Νίκος Αλευράς (σκηνοθέτης), Γιώργος Κορδέλλας (σκηνοθέτης), Κώστας Μπερικόπουλος (ηθοποιός), Νίκος Αμπατζής (σκηνοθέτης), Γιάννης Αναστασάκης (ηθοποιός), Ντίνος Καρύδης (ηθοποιός), Έλενα Πατρικίου (ιστορικός-σκηνοθέτρια), Δημήτρης Καρατζιάς (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Παναγιώτης Μεντής (συγγραφέας-ηθοποιός), Γιώργος Ψυχογιός (ηθοποιός), Καλλιόπη Βέττα (τραγουδίστρια), Γιάννης Ιωάννου (συνθέτης-ενορχηστρωτής), Ιωσήφ Ιωσηφίδης (ηθοποιός), Μαργαρίτα Συγγενιώτου (λυρική τραγουδίστρια), ‘Αννα Χατζησοφιά (συγγραφέας-ηθοποιός), Κωνσταντίνος Τζαμιώτης (συγγραφέας), Ελένη Τζώρτζη (ηθοποιός), Νίκος Τουλιάτος (μουσικός), Θωμάς Τσαλαπάτης (ποιητής), Νάνσυ Σπετσιώτη (σκηνοθέτης),
Διονύσης Τσιλιμίδος (δημοσιογράφος), Δημήτρης Χαβρές (ηθοποιός), Κώστας Χαριτάτος (συνθέτης), Έρση Χατζηαργυρού (γλύπτρια), Βαγγέλης Χατζησίμος (λυρικός καλλιτέχνης), Αγγέλα Χρυσοβιτσάνου (γλύπτρια), Βασίλης Σπυρόπουλος (ηθοποιός), Στάθης Βούτος (ηθοποιός), Νίκος Σταυρακούδης (ηθοποιός-σεναριογράφος), Ελένη Παξινού (σνεαριογράφος-συγγραφέας), Τάκης Μελίδης (σκηνοθέτης), Νίκος Κορογιάννης (ηθοποιός), Esther Andre-Gonzales (σκηνοθέτης), Βασίλης Λουφέτος (ηθοποιός), Φαίη Τζανετοπούλου (σκηνοθέτης), Μαρίκα Θωμαδάκη (κριτικός-σκηνοθέτης-πανεπιστημιακός), Ειρήνη Μαργαρίτη (ποιήτρια), ‘Ακης Σιδέρης (ηθοποιός), Σπύρος Σαραφιανός (ηθοποιός), Μαίρη Ανδρέου (ηθοποιός),
Μάνος Ψιστάκης (σεναριογράφος), Αντρέας Καλαβρούζος (ηθοποιός), Δώρα Χρυσικού (ηθοποιός), Σταμάτης Τζελέπης (ηθοποιός), Νίκος Αβαγιαννός (ηθοποιός), Διονύσης Βίτσος (εκδότης), Σάκης Τσιλίκης (μουστικός), Πετρή Σαλπέα (τραγουδίστρια), Κώστας Σκόνδρας (μουσικός), Μαρία Κόμη-Παπαγιαννάκη (ηθοποιός), Μαρία Δούση (ηθοποιός), Μαρία Μιχαήλ (ψυχολόγος), Φανή Αδαμίδου (ηθοποιός), Μαρία Καρακίτσου (ηθοποιός), Σάββας Κωφίδης (ποδοσφαιριστής), Ντίνα Αβαγιαννού (ηθοποιός), Νίκος Αναστασόπουλος (ηθοποιός), Μάνος Αντωνιάδης (μουσικός), Φώτης Αποστολάρας (μουσικός-καθηγητής μουσικής), Δημήτρης Αρβανίτης (γραφίστας), Νίκος Αρβανίτης (ηθοποιός), Ελένη Σούμη (εικαστικός), Μάκης Σπετσιέρης (πρ. Σωμ. Εργαζ. Εθνικού Θεάτρου), Εύα Στυλάντερ (ηθοποιός), Φώτης Αρμένης (ηθοποιός), Ελένη Αστρινάκη (ποιήτρια-σεναριογράφος), Έλενα Βακάλη (χορεύτρια),
Γεωργία Βεληβασάλη (τραγουδίστρια), Βασίλς Καΐλας (ηθοποιός), Γιώργος Βούρος (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Τάκης Βουτέρης (Θέατρο Εξαρχείων), Αγγελική Τόμπρου (ηθοποιός), Φύλλη Γεωργιάδου (λυρική τραγουδίστρια), Κώστας Γεωργόπουλος (μουσικός), Αντωνία Γιαννούλη (ηθοποιός), Μανώλης Γιούργος (εκπαιδευτικός-ηθοποιός), Τάσος Γκρους (συνθέτης), Αλμπέρτα Τσοπανάκη (σκηνοθέτης-ηθοποιός), Πέτρος Δαμουλής (ηθοποιός-μουσικός-σκηνοθέτης), Ελένη Δαφνή (ηθοποιός), Νίκος Δαφνής (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Βασιλική Δέλλιου (ηθοποιός), Στέφανος Δημητρίου (αν. Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας Παν/μίου Ιωαννίνων), Χρύσα Διαμαντοπούλου (ηθοποιός), Μαίρη Εσπέρ (τραγουδίστρια-καθηγήτρια Μουσικής),
Αλέξανδρος Ζαχαρίας (ηθοποιός-χορογράφος), Ηλίας Ζερβός (ηθοποιός), Κωστής Ζευγαδέλλης (συνθέτης), Θοδωρής Καζής (σκηνοθέτης), Ελένη Καλαρά (ηθοποιός), Μαίρη Καλδάρα (Ίδρυμα Κακογιάννη), Χριστοφορος Κανάκης (μουσικός), Δημήτρης Καντιώτης (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Αθηνά Αλεξοπούλου (ηθοποιός), Αλεξάνδρα Παυλίδου (ηθοποιός), Σταύρος Καπελούζος (παραγωγός), Παναγιώτης Καποδίστριας (ηθοποιός-σεναριογράφος), Λεφτέρης Καπώνης (συγγραφέας), ‘Αννα Καραγεωργιάδου (τραγουδίστρια-καθηγήτρια μουσικής), Κώστας Κατωμέρης (ηχολήπτης), Κώστας Κεχαγιόγλου (ηχολήπτης), Κώστας Κλάδης (ηθοποιός), Χρήστος Κοκότζης (μουσικός), Φωτεινή Κοτρώτση (σκηνοθέτης), Βασίλης Κουκαλάνι (ηθοποιός),
Χρήστος Κωνσταντέλλος (σκηνογράφος), Ελεάνα Κωνσταντέλου (φωτογράφος), Μαριάννα Λαγούρου (ηθοποιός), Ειρήνη Λεβίδη (δ/νων σύμβουλος Θεάτρου Οδού Κυκλάδων), Ιώννης Λεωντάρης (σκηνοθέτης), Κώστας Λιβιεράτος (δοκιμιογράφος-εκδόσης Αλεξάνδρεια), Δέδες Λιωνής (αρχαιολόγος), Μαρία Λυσικάκου (Κινηματοθέατρο Τριανόν), Μαρία Μαγγανάρη (ηθοποιός), Κυριακή Μάλαμα (σκηνοθέτης), Ισαβέλλα Μαυράκη (σκηνοθέτης), Μαρία Μαυροματάκη (ηθοποιός), ‘Αννα Μαχαιριανάκη (σκηνογράφος), Κώστας Μεσσάρης (ηθοποιός), Όλγα Μοσχοχωρίτου (κριτικός θεάτρου-δικηγόρος), Σπύρος Μπιμπίλας (ηθοποιός), Γιώργος Μπλανάς (ποιητής), Χάρης Μποσίνας (ηθοποιός).
Καλλιρόη Μυριαγκού, Στέργιος Νενές (ηθοποιός), Βασίλης Ντούρος (σκηνοθέτης), Ιώνναα Παπατάκη (ηθοποιός), Δημήτρης Παλαιοχωρίτης (ηθοποιός-πρόεδρος ΣΕΗ), Γεώργιος Παπαϊωάννου (επικ. Καθ. Μουσικολογίας Ιόνιο Παν/μίου), Εριάννα Πόθου (μουσικός), Δέσποινα Ρεβύθη (λυρική τραγουδίστρια), Βασίλης Ρουβάλης (συγγραφέας-δημοσιογράφος), Ζαχαρίας Ρόχας (ηθοποιός), Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου (ηθοποιός), Νώντας Σαρλής (σκηνοθέτης-μοντέρ), Ζώγια Σεβαστιανού, Μάκης Σεβίλογλου (τραγουδοποιός), Μαρία Σιδέρη, Κώστας Σιμένος (ηθοποιός), Γιωργία Σιώκου (ποιήτρια), ‘Ασπα Σιώκου (σκηνοθέτης), Ελένη Σπυριδάκη (κοινωνιολόγος-πολ. Επιστήμων), Γιάννης Παπαδόπουλος (πανεπιστημιακός), Μαρία Εξαρχουλάκου (δικηγόρος), Βασιλική Παπαβασιλοπούλου (πανεπιστημιακός), Χρήστος Παπασωτηρίου (δικηγόρος), Εμμανουήλ Θωμαδάκης (επιχειρηματίας), Μαρίνα Θωμαδάκη (καθηγήτρια),
Νιόβη Πεπέ (ηθοποιός), Ισμήνη Πεπέ (ηθοποιός), Κωνσταντίνος Θωμαδάκης (γιατρός), Χαράλαμπος Παπαβασιλόπουλος (επιχειρηματίας), Γιώργος Μακρής (σεναριογράφος-ηθοποιός), Συμεών Τσακίρης (ηθοποιός), Ροντήρη Κλεοπάτρα (ηθοποιός), Ελπίδα Παππά (ηθοποιός), Μπέσυ Μάλφα (ηθοποιός).

"ΟΧΙ" ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΟΥΜΑΚΑ

 







Υποστηρίζουμε το ΟΧΙ ως ελάχιστη βάση στο δημοψήφισμα προκειμένου η χώρα να αποκτήσει περαιτέρω δυνατότητα και η Κυβέρνηση να φέρει σε πέρας τη διαπραγμάτευση εντός του ευρώ και της Ευρωζώνης.

Υποστηρίζουμε το ΟΧΙ για τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια που επέφεραν οι δυνάμεις των μνημονίων.

Υποστηρίζουμε το ΟΧΙ απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις που επιδιώκουν να ανασυνταχθούν ως «μέτωπο» με πυρήνα όλο το νεοφιλελεύθερο σύστημα και το χρηματιστηριακό και το υπαλληλικό πολιτικό τους προσωπικό μέσα και έξω από τη χώρα, που παριστάνουν τους ηγέτες και τους αρχηγούς κομμάτων, που έχουν ως στρατηγική τη ρεβάνς. Οι βαθύτερες επιδιώξεις των «yes man» αφορούν στην επέμβαση στη χώρα, στην κατάλυση κατοχυρωμένων με συνθήκες, δικαιωμάτων της και στην επιβολή αποτυχημένων πολιτικών.

Έχουμε κατ’ επανάληψη τονίσει ότι η κρίση στην Ευρωζώνη θα είναι διαρκής όσο συνεχίζονται οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας, της ύφεσης, της ανεργίας και μέσω της δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Οι ηγεσίες που επέβαλαν αυτό το μονόδρομο, οδηγούν σε περαιτέρω ένταση με απειλές και εκβιασμούς προκειμένου να συνεχίσουν αυτή την πολιτική που εξυπηρετεί την χρηματιστηριακή και χρηματοπιστωτική ολιγαρχία και της οποίας αποτελούν οργανικό τμήμα της. Αυτές δεν είναι πολιτικές ηγεσίες, είναι παράρτημα χρηματιστηριακών και χρηματοπιστωτικών συμφερόντων, για να συγκαλύψουν τη μέχρι τώρα αποτυχία τους για να ασκήσουν βία και αποσταθεροποίηση σε Κυβερνήσεις και σε χώρες που βιώνουν ήδη τον έβδομο χρόνο πάνω σε οικονομικά και κοινωνικά ερείπια.

Έμπρακτη άσκηση αυτών των προκλητικών πρακτικών, βιώσαμε ως Ευρωπαίοι πολίτες και ως προοδευτικοί άνθρωποι με τη σχεδιασμένη πρόκληση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων της ελληνικής Κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των δανειστών.

Η ελληνική Κυβέρνηση παρά τις παλινωδίες και τις καθυστερήσεις, επεδίωκε ένα συμβιβασμό και μια συμφωνία που προφανώς θα ήταν ετεροβαρής, λόγω του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος της, στην Ευρωζώνη.

Η απόρριψη από ορισμένους εκ των δανειστών των ισοδύναμων που πρότεινε η Κυβέρνηση για να τορπιλιστεί η διαπραγμάτευση, ασφαλώς και σχετίζεται με την υπεράσπιση επιδιώξεων επιχειρηματικών κύκλων. Και αυτό, σε συνδυασμό με τελεσιγραφικές απαιτήσεις για την άμεση έγκριση από την ελληνική Βουλή, δίχως ανάληψη πρωτοβουλιών για την ουσιαστική αντιμετώπιση του ζητήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Στον εν λόγω σχεδιασμό, συμμετείχαν και αρχηγοί ελληνικών κομμάτων με σκοπό μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων να προκληθεί περαιτέρω πολιτική όξυνση και κρίση στην Ελλάδα και να επανέλθουν στο προσκήνιο οι δυνάμεις του μνημονίου που οδήγησαν στην 5ετή οικονομική και κοινωνική διάλυση της χώρας.

Για την κατάλυση αρχών της συνταγματικής τάξης, των συνθηκών της ισοτιμίας των χωρών και των κανόνων της Δημοκρατίας, συμπράττουν καθηγητές Δικαίου, εκπρόσωποι Κυβερνήσεων και Κοινοβουλίων και μια συνολικά διεφθαρμένη πολιτική και οικονομική ελίτ στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη.

Τα εν λόγω δίκτυα, με τους γνωστούς κονδυλοφόρους διαθέτουν πολύ «μελάνι» και ασκούν αφόρητη προπαγάνδα ότι δήθεν το στρατηγικό διακύβευμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης αποτελεί το δημοσιονομικό ζήτημα της Ελλάδας, που αποτελεί ένα επιμέρους ζήτημα στην κρίση της Ε.Ε. και στη ευρύτερη στρατηγική της Δύσης. Μια χώρα που η Οικονομία της αντιπροσωπεύει μόλις το 2% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ.

Και το πολιτικό θέατρο έχει όρια. Απαξιώνουν κάθε έννοια της Πολιτικής, καταφεύγοντας σε λογικές τόσο δημόσιων εκβιασμών όσο και ανεπίσημων, σε συνεργασία με διαπλεκόμενα ΜΜΕ και συστήματα διαπλοκής στο τραπεζικό σύστημα με τη μέθοδο αποσταθεροποιητικών πρακτικών και δημιουργίας αβεβαιότητας, όσον αφορά τις εξελίξεις μιας διαπραγμάτευσης. Οι πρακτικές αυτές παραπέμπουν σε κοινωνίες ζούγκλας και κατάπτωσης πολιτικών ηγεσιών και αποτελούν «ξένο σώμα» στην Ιστορία και τους αγώνες των ευρωπαϊκών λαών.

Το Διευθυντήριο της Ευρωζώνης ασφαλώς και συνεχίζει το βασικό του «επίτευγμα»: την υποχρέωση όλων των παραγόντων των ευρωπαϊκών εξελίξεων στην καθήλωση της δημοσιονομικής στρατηγικής, του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Η κρίση θα ταλανίζει χώρες και λαούς, εφόσον οι ηγεσίες τους συνεχίζουν να επιμένουν στο συντηρητικό δρόμο των δημοσιονομικών προοπτικών που αποτελεί βέβαια, προνομιακό πεδίο των απανταχού νεοφιλελεύθερων.

Για τις χώρες όμως και τους λαούς, έξοδος από την κρίση σημαίνει επενδύσεις δημόσιες και ιδιωτικές, επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας, προϊόντα, εξαγωγές, υπηρεσίες, καινοτομία, τεχνολογικοί εξοπλισμοί. Είναι δύο κόσμοι αντίθετοι.

Με την εμμονή τους για την ευόδωση μιας αποτυχημένης πολιτικής, μετέρχονται όλα τα μέσα, επιστρατεύοντας και το οπλοστάσιο της φαιάς προπαγάνδας και του εκφοβισμού, ως εάν να απευθύνονταν σε υπηκόους και όχι σε πολίτες. Προβαίνουν δε, ακόμη και στη δημιουργία πολιτικών κρίσεων, αποσταθεροποίησης Κυβερνήσεων, οικονομιών και εμπιστοσύνης καταθετών και επενδυτών.

Την εν λόγω μελανή εξέλιξη βιώνει η ελληνική κοινωνία σήμερα, ενόψει της διενέργειας δημοψηφίσματος από την Κυβέρνηση.

Η Κυβέρνηση ασφαλώς και δεν ευθύνεται για την κατάσταση της διάλυσης της χώρας. Την ευθύνη έχουν όσοι ενέταξαν τη χώρα στο ΔΝΤ και τα μνημόνια, οι οποίοι τώρα αντί να σιωπούν, συμπράττουν με το Διευθυντήριο της Ευρωζώνης προκειμένου να οδηγήσουν σε πολιτική κρίση τη χώρα.

Προφανώς, και είχε το δικαίωμα η Κυβέρνηση, εφόσον υφίστατο εκβιασμούς, να θέσει σε νέα βάση τη διαπραγμάτευση μέσω της διενέργειας δημοψηφίσματος.

Ωστόσο, η Κυβέρνηση ακολούθησε λαθεμένες επιλογές και τακτικές, μη λαμβάνοντας υπόψη της, ένα σύμπλεγμα δυνάμεων μέσα και έξω από την Ευρωζώνη, που έχουν κάθε συμφέρον να αποτύχει μια προοδευτική διακυβέρνηση στη χώρα, δυνάμεις του μονόδρομου, δυνάμεις τρίτων χωρών και άλλων νομισμάτων και δυνάμεις εγχώριων, παρασιτικών οικονομικών και πολιτικών κύκλων.

Η διαδικασία του δημοψηφίσματος αποτελεί δημοκρατικό δρόμο για όλους εμάς τους πολίτες που θέλουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση δημοκρατική, αμοιβαιότητας και ισοτιμίας για την ανάπτυξη χωρίς μνημόνια και λιτότητα, σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας.

Η δέσμευση της ελληνικής Κυβέρνησης σε σχέση με το περιεχόμενο του ΟΧΙ για το δημοψήφισμα δεν αφορά στη ρήξη αλλά αποτελεί μέρος μιας διαπραγμάτευσης στη λογική ότι η πολιτική διαπραγμάτευση θα επικρατήσει επί των συμφερόντων και των πολιτικών της ευρωπαϊκής δεξιάς και της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας.

Το «μνημονιακό μπλοκ» σε αγαστή συνεργασία με το Διευθυντήριο της Ευρωζώνης, αντί να κάνει την αυτοκριτική του, επιδίδεται σε μία χοντροειδή και φθηνή προπαγάνδα που συνδυάζεται με δηλώσεις αξιωματούχων της Ευρωζώνης που συνιστούν ανοιχτή πολιτική επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας, ότι δήθεν με το δημοψήφισμα διακυβεύεται η θέση της χώρας στην Ευρωζώνη και στο Ευρώ, έχοντας ήδη ως εκβιαστικό όπλο την αργία των Τραπεζών και τον περιορισμό των τραπεζικών συναλλαγών.

Η παρακμή ορισμένων ηγεσιών εκδηλώνεται στην παρούσα όξυνση της κρίσης σε όλο της το μεγαλείο. Την ποδηγέτηση την ονομάζουν δίκαιο και την αποτυχία των επιλογών τους, την ονομάζουν ευθύνη.

Η επιδίωξη τους με την πρόταξη του «ΝΑΙ» στην πολιτική των δανειστών, είναι να οδηγήσουν σε πολιτική κρίση, αλλαγή Κυβέρνησης και επικράτηση των επιλογών των δανειστών καθότι η Κυβερνητική πλευρά προτείνει εντός του δημοσιονομικού πλαισίου, άλλους όρους. Δε ζητά ανατροπή του, ούτε ρήξη με την Ευρωζώνη. Έχουν υπερβεί κάθε όριο πολιτικής εξαπάτησης.

 Έχει σημασία να επισημάνουμε ότι πρόκειται για μια επιδίωξη κυριαρχίας ενός «μαύρου μετώπου» και αυτό πρέπει να το λάβουν υπόψη τους οι πολίτες που ενδεχομένως δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί τις βαθύτερες επιδιώξεις των «yes man» που αφορούν στην επέμβαση στη χώρα, στην κατάλυση κατοχυρωμένων με συνθήκες, δικαιωμάτων της και στην επιβολή αποτυχημένων πολιτικών.

Η χώρα είναι σε δυσμενή θέση. Και η Κυβέρνηση είναι σε δυσχερή θέση. Η πρόταση της για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης και μετά το δημοψήφισμα πρέπει να υποστηριχθεί έναντι των δανειστών. Η πρόταση της Κυβέρνησης δεν εμπεριέχει ούτε απειλές, ούτε εκβιασμούς. Εμπεριέχει μια απαίτηση για μια ισότιμη διαπραγμάτευση.

Και για αυτό πρέπει να υποστηρίξουμε το ΟΧΙ, ως ελάχιστη βάση στο δημοψήφισμα προκειμένου η χώρα να αποκτήσει περαιτέρω δυνατότητα και η Κυβέρνηση να φέρει σε πέρας τη διαπραγμάτευση εντός του ευρώ και της Ευρωζώνης.

Υποστηρίζουμε το ΟΧΙ για τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια που επέφεραν οι δυνάμεις των μνημονίων.

Υποστηρίζουμε το ΟΧΙ απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις που επιδιώκουν να ανασυνταχθούν ως «μέτωπο» με πυρήνα όλο το νεοφιλελεύθερο σύστημα και το χρηματιστηριακό και το υπαλληλικό πολιτικό τους προσωπικό μέσα και έξω από τη χώρα, που παριστάνουν τους ηγέτες και τους αρχηγούς κομμάτων. Το εν λόγω μπλοκ έχει ως στρατηγική τη ρεβάνς.

Προέχει η αναμέτρηση με αυτές τις πολιτικό-οικονομικές δυνάμεις.

Η χώρα χρειάζεται μια κουλτούρα προοδευτικής πολιτικής διακυβέρνησης στη βάση της πλειοψηφίας. Και  πλευρές αυτής της αντίληψης είναι η απομόνωση των κύκλων και των αντιλήψεων που προκαλούν την αβεβαιότητα και την αστάθεια, στοιχεία που πάντα αποτελούσαν το έδαφος εκμετάλλευσης τους από  συντηρητικές δυνάμεις.

Η χώρα χρειάζεται μια σταθερά προοδευτική πολιτική που θα προωθεί αλλαγές και θα απομονώνει τη συντήρηση και τις καταστροφικές δυνάμεις του μονόδρομου.

Αλλά επίσης, είναι προφανές ότι με την εμπλοκή και την αποτυχία των διαπραγματεύσεων τόσο σε κυβερνητικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο χρειάζεται ανασύνταξη των προοδευτικών, των αντί-νεοφιλελεύθερων και αντί-μνημονιακών δυνάμεων.  Η ανάληψη πρωτοβουλιών και η διορθωτική πορεία στην κυβερνητική πολιτική είναι οι ελάχιστοι όροι για να ανταποκριθεί μια προοδευτική Κυβέρνηση στις απαιτήσεις της κρίσης καθώς και στη διαχείριση των κρίσιμων υποθέσεων της επόμενης περιόδου.

Η Κυβέρνηση επίσης, θα πρέπει να μεταβάλλει τη στρατηγική της και να στραφεί από τη δημοσιονομική καθήλωση, στην αντιμετώπιση της διάλυσης της παραγωγικής βάσης της χώρας και στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Ήδη με την παράταση των διαπραγματεύσεων έχει επέλθει περαιτέρω βλάβη στην πραγματική οικονομία και στην κοινωνία.

Μέχρι την επιτυχή έκβαση αυτής της προσπάθειας, θα υπάρξουν μεταβατικές συμφωνίες. Και πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.

Η παράταση των διαπραγματεύσεων στο συντηρητικό, δημοσιονομικό πεδίο ασφαλώς και αποτελεί μέθοδο κύκλων στην Ευρωζώνη αλλά ευθύνεται και η ελληνική Κυβέρνηση που έπρεπε να είχε καθαρίσει ήδη το τοπίο με μια μεταβατική συμφωνία καθότι η κρίση θα συνεχιστεί. Και ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί.

Η χώρα χρειάζεται και μεταβατικές συμφωνίες στη βάση του συσχετισμού δυνάμεων καθώς και ένα μεταβατικό πρόγραμμα ανασύνταξης, τουλάχιστον διετίας.

Μια προοδευτική Κυβέρνηση που θέλει αλλαγές, χρειάζεται προϋποθέσεις και όχι αποτυχίες προκειμένου να οργανώσει επιμέρους και διαδοχικές ρήξεις απέναντι στη συντήρηση και να οδηγήσει τη χώρα στην παραγωγή, στην ανάπτυξη και στην εργασία. Και οι διατυπώσεις περί οριστικών λύσεων δεν ανταποκρίνονται στις παρούσες συνθήκες. Θα χρειαστούν μεταβατικές πολιτικές και μεταβατικές περίοδοι.

Οι θιασώτες των μετωπικών συγκρούσεων και ρήξεων καθώς και των οριστικών λύσεων ιστορικά έχουν ηττηθεί και στη χώρα μας και διεθνώς.

Η αποκατάσταση του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας των πολιτών, η ανάκτηση των απολεσθέντων δημοκρατικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και εισοδηματικών απωλειών της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, απαιτεί μακροπρόθεσμη συλλογική προσπάθεια. Προϋπόθεση όλων αυτών αποτελεί μια προοδευτική πολιτική που θα ενώνει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και ταυτόχρονα θα οδηγεί στην απομόνωση τις δυνάμεις της διαπλοκής, του φόβου, των εκβιασμών και όσον απεργάζονται δόλιες και τυχοδιωκτικές εκτροπές στην πορεία της ελληνικής Δημοκρατίας.

Με το λαό πρωταγωνιστή και όλες τις δυνάμεις του συστήματος στη γωνία.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο επίσης, η ανάκτηση της αυτονομίας της Πολιτικής που θα απαλλάξει την ΕΕ από το ΔΝΤ και την νεοφιλελεύθερη επικυριαρχία και θα συμβάλλει στη θεσμοθέτηση ενός Ευρωπαϊκού νομισματικού μηχανισμού, αμοιβαιοποίησης του χρέους, εισαγωγής του θεσμού των ευρωομολόγων, μιας κοινής τραπεζικής αρχής και εγγύησης των καταθέσεων και μιας κοινά αποδεκτής δημοσιονομικής  πολιτικής με βάση τις πραγματικές δυνατότητες των χωρών-μελών της Ε.Ε. και με αντίστοιχες μεταβιβάσεις από τις πλεονασματικές χώρες στις ελλειμματικές, απαιτεί μακροπρόθεσμη συλλογική προσπάθεια των προοδευτικών δυνάμεων πανευρωπαϊκά.

Η κρίση αφορά και στο ευρύτερο διεθνές περιβάλλον, θα είναι διαρκής και μακροπρόθεσμη. Για να χτίσουμε μια προοδευτική Ε.Ε. χρειάζονται καταρχήν, προοδευτικές Κυβερνήσεις.

Αφήνουμε στην άκρη την απάθεια και τον εκφοβισμό.

Υποστηρίζουμε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα την προσεχή Κυριακή.

Ως πολίτες, έχουμε το λόγο.

ΔΝΤ: Το χρέος δεν είναι βιώσιμο – Κούρεμα 30% και επιμήκυνση σαράντα χρόνια

Βόμβα βάζει το ΔΝΤ στην αυλή της Ευρώπης, προτείνοντας κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 30%, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο.

Σύμφωνα με την Έκθεση Βιωσιμότητας, το ΔΝΤ προβλέπει ότι το χρέος της χώρας θα βρίσκεται στο 150% του ΑΕΠ το 2020 και κοντά στο 140% του ΑΕΠ το 2022.
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος για την τριετία 2015-2018 θα φθάσουν τα 50 δισεκ. ευρώ και θεωρει ότι είναι αναγκαίο ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας ύψους τουλάχιστον 36 δισεκ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το ΔΝΤ θεωρεί ότι εξαιτίας της εύθραυστης δυναμικής που παρουσιάζει το δημόσιο χρέος απαιτούνται ευρύτερες συναινέσεις μεταξύ των πιστωτών της χώρας προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του. Στο πλαίσιο αυτό προτείνει να επεκταθεί η περίοδος χάριτος που έχει παραχωρηθεί για τα δάνεια του Μνημονίου στα 20 χρόνια και σταδιακή αποπληρωμή των δανείων που έχει χορηγήσει η ΕΕ στα σαράντα χρόνια.

Το ΔΝΤ τοποθετείται πολιτικά, με προσεκτικά γλώσσα, εκτιμώντας ότι η επιβάρυνση της δυναμικής του χρέους οφείλειται στην αλλαγή των οικονομικών επιδόσεων από το φθινόπωρο του 2014 και τις φτωχές μεταρρυθμιστικές επιδόσεις που επιβαρύνουν την ανάπτυξη και τις ιδιωτικοποιήσεις. Το Ταμείο υπενθυμίζει ότι στην περυσινή έκθεση βιωσιμότητας τον Μάιο του 2015 η δυναμική του χρέους βρισκόταν στο «μονοπάτι της βιωσιμότητας, αν και παρέμενε εξαιρετικά ευάλωτο σε σοκ». Επιμένει δε ότι αν το πρόγραμμα είχε εφαρμοστεί όπως είχε συμφωνηθεί, τότε θα παρέμενε στο πλαίσιο βιωσιμότητας που είχε συμφωνηθεί τον Νοέμβριο του 2012.

Η προκαταρκτική έκθεση του Ταμείου έχει ημερομηνία 26 Ιουνίου και, όπως διευκρινίζεται, τα στοιχεία και οι εκτιμήσεις που παρουσιάζεται σ' αυτήν πιθανότατα θα αναθεωρηθούν ώστε να συμπεριλάβουν τις μεταγενέστερες εξελίξεις της στάσης πληρωμών και του δημοψηφίσματος.

Σχολιάζοντας την έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης δήλωσε ότι δικαιώνει πλήρως την ελληνική κυβέρνηση.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέφερε: «Με τη σημερινή έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δικαιώνει πλήρως την ελληνική κυβέρνηση, τόσο ως προς την άποψη της για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, όσο και προς την επιμονή της η όποια νέα συμφωνία με τους δανειστές να περιλαμβάνει οπωσδήποτε αναδιάρθρωση/κούρεμα του χρέους. Πέρα από τις γνωστές ιδεολογικές εμμονές του ΔΝΤ στην υφεσιακή νεοφιλελεύθερη πολιτική, η έκθεση αποτελεί ομολογία αποτυχίας του Μνημονίου. Ομολογία που δεν διατυπώνεται από κάποιον πολέμιό του, αλλά από τον βασικό εμπνευστή του».

Παραμένει ανοιχτό σε ποιο βαθμό η ανάγνωση του ΔΝΤ επί της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους θα αλλάξει τα δεδομένα στην πλευρά των Ευρωπαίων εταίρων, καθώς το ελληνικό ζήτημα πλέον περιπλέκεται με το χρέος να θυμίζει Γόρδιο Δεσμό που κανένας θεσμός δεν είναι σε θέση να λύσει.

 

http://www.koutipandoras.gr