Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στις οικογένειες και τους συναδέλφους των δύο εργατών, την ελπίδα και συμπαράστασή μας στους άλλους τραυματίες να γυρίσουν γρήγορα στις οικογένειες και τις δουλειές τους.
Έχουν γίνει καθεστώς οι εργολαβίες που χρησιμοποιούν ενοικιαζόμενους εργάτες με το κομμάτι, με άθλιες εργασιακές σχέσεις και συνθήκες χωρίς μέτρα ασφάλειας της ζωής τους. Με εντατικοποίηση της δουλειάς, με ατέλειωτες ώρες και μεροκάματα φτώχειας. Θέλουν τους εργάτες αναλώσιμους. Δεν τους νοιάζει αν θα γυρίσουν στο σπίτι τους, στην οικογένειά τους, στα παιδιά τους, αν θα γυρίσουν όρθιοι ή στο αναπηρικό καροτσάκι.
Εργαζόμαστε σε ένα κλάδο που τα εργατικά ατυχήματα είναι πολύ συχνά. Στους δήμους, στη καθαριότητα, έχουμε σοβαρά εργατικά ατυχήματα με θανάτους συναδέλφων. Και εδώ οι κάθε είδους ελαστικές μορφές εργασίας συνεχώς αυξάνονται, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας απαξιώνονται συνειδητά από τις κυβερνητικές πολιτικές. Πρέπει, με αφορμή και αυτούς τους θανάτους όλοι μας να σκεφτούμε πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν ενωμένοι - οργανωμένοι παλεύαμε για καλύτερες συνθήκες δουλείας, την πλήρη τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα φωνάζει χρόνια και χρόνια για την έλλειψη υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς. Οι κυβερνήσεις κωφεύουν και οι εργοδότες βάζουν μπαλώματα, με αποτέλεσμα κάθε τόσο εργάτες να φεύγουν από το σπίτι τους και να μη γυρίζουν ποτέ σ' αυτό.
Συνάδερφοι τα κέρδη των Λάτσηδων αυτού του κόσμου είναι ποτισμένα με το αίμα των εργατών! Όλοι αυτοί γυρνάνε στα πολυτελή σπίτια τους, τη στιγμή που εμείς δεν ξέρουμε αν θα γυρίσουμε για να παλέψουμε και την επόμενη μέρα για την επιβίωσή μας. Την ίδια ώρα οι κυβερνήσεις σπεύδουν να καλύψουν τις ευθύνες τους. Είναι οι δικές τους κυβερνήσεις, το πολιτικό τους προσωπικό! Κάνουν το άσπρο μαύρο όταν μιλάνε για κοινά συμφέροντα και πατριωτικούς σκοπούς. Η δική μας η πατρίδα είναι το δίκιο μας και ο καθημερινός μας μόχθος, η δική τους τα ποτισμένα με αίμα κέρδη τους.
Η εργατική τάξη μπορεί να βάλει φρένο στην πολιτική που γεννά τα εργοδοτικά εγκλήματα. Να μη δείχνει καμιά ανοχή και με ταξική αλληλεγγύη να οργανώσει την πάλη της και να απαιτήσει μέτρα για την ασφάλεια της ζωής της.
Είναι δικό της το αίμα που χύνεται, δικός της ο πλούτος που παράγεται! Είναι στο χέρι της να απαλλαγεί από τα παράσιτα που τον καρπώνονται και να σχεδιάσει τη παραγωγή με βάση τις δικές τις ανάγκες.
Το ΔΣ του Σωματείου
από την Στέλα Λύτινα - ΔΑΣ ΟΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου